روش های مرسوم حفاظت در برابر اشعه ایکس

همانطور که همه ما می دانیم اشعه ایکس پرتویی با انرژی بالاتر از اشعه ماوراء بنفش است که امروزه به طور گسترده در صنعت و پزشکی استفاده می شود. از آنجایی که آسیب تشعشع زیادی دارد، معمولاً نیاز به محافظت مناسب دارد.حفاظت تقریباً به سه نوع تقسیم می شود، از طریق محافظت برای کنترل دوز تابش اشعه ایکس، به طوری که در حداقل سطح معقول حفظ شود، از حد معادل دوز تعیین شده در استانداردهای ملی حفاظت در برابر تشعشع تجاوز نکند.اصول حفاظت زمانی، حفاظت از راه دور و حفاظت محافظ حفاظت در برابر تشعشع به شرح زیر است:

1. حفاظت از زمان
اصل حفاظت زمانی این است که دوز تجمعی پرتودهی پرسنل در میدان تابش متناسب با زمان است، به طوری که در صورت ثابت بودن سرعت تابش، کوتاه کردن زمان تابش می تواند دوز دریافتی را کاهش دهد. یا افرادی که در مدت زمان محدودی کار می کنند. ممکن است بتوانند با قرار دادن دوز تشعشعی که دریافت می‌کنند کمتر از حداکثر دوز مجاز ایمنی شخصی را تضمین کنند (این روش فقط در موارد فوق‌العاده استفاده می‌شود و اگر بتوان از محافظ محافظ استفاده کرد، حفاظت محافظ ترجیح داده می‌شود)، بنابراین به هدف حفاظت دست می‌یابد.در واقع ما تجربه مشابهی در زندگی داریم، حتی اگر برای معاینه اشعه ایکس به بیمارستان رفتیم، لطفاً در اسرع وقت وارد محل معاینه شوید و با پیروی از راهنمایی های پزشک، آزمایش را سریع انجام دهید تا آسیب کمتر شود. تابش به بدن ما

2. حفاظت از فاصله
حفاظت از راه دور روشی موثر برای حفاظت در برابر تشعشعات خارجی است، اصل اساسی استفاده از پرتوهای حفاظت از راه دور این است که ابتدا از منبع تشعشع به عنوان منبع نقطه ای استفاده شود و میزان تابش و دز جذب در یک نقطه معین از میدان تابش نسبت عکس دارد. به مجذور فاصله بین نقطه و منبع، و این قانون را قانون مربع معکوس می نامیم.یعنی شدت تابش نسبت عکس با مجذور فاصله تغییر می کند (در مورد شدت تابش معین منبع، میزان دز یا مقدار تابش با مجذور فاصله از منبع نسبت عکس دارد).افزایش فاصله بین منبع تشعشع و بدن انسان می تواند میزان دوز یا قرار گرفتن در معرض را کاهش دهد یا در خارج از فاصله مشخصی کار کند به طوری که دوز تابش دریافتی توسط افراد کمتر از حداکثر دوز مجاز باشد که می تواند ایمنی شخصی را تضمین کند.تا به هدف حفاظت دست یابیم.نکته اصلی حفاظت از فاصله، به حداکثر رساندن فاصله بین بدن انسان و منبع تشعشع است.

قانون مربع معکوس نشان می دهد که شدت پرتوها در دو نقطه، با مجذور فاصله آنها، به سرعت دوز تابش را با افزایش فاصله کاهش می دهد. توجه داشته باشید که رابطه فوق برای منابع پرتو نقطه ای بدون هوا یا مواد جامد اعمال می شود. .در واقع، منبع تشعشع یک حجم معین است، نه یک منبع نقطه ای ایده آل، اما همچنین باید توجه داشت که میدان تابش در هوا یا مواد جامد باعث پراکندگی یا جذب تابش می شود، نمی توان اثر پراکندگی دیوار را نادیده گرفت. یا اشیاء دیگر نزدیک منبع، به طوری که در برنامه واقعی باید فاصله مناسب برای اطمینان از ایمنی افزایش یابد.

3. حفاظت محافظ
اصل حفاظت محافظ این است: شدت نفوذ تشعشع ماده ضعیف می شود، ضخامت خاصی از مواد محافظ می تواند شدت اشعه را تضعیف کند، بین منبع تشعشع و بدن انسان یک سپر به اندازه کافی ضخیم (مواد محافظ) تنظیم کنید. .این می تواند سطح تشعشع را کاهش دهد، به طوری که مردم در کار از دوز کاهش می یابد زیر حداکثر دوز مجاز، برای اطمینان از ایمنی شخصی، برای رسیدن به هدف حفاظت.نکته اصلی حفاظت از محافظ، قرار دادن یک ماده محافظ بین منبع تشعشع و بدن انسان است که بتواند به طور موثر پرتوها را جذب کند.مواد محافظ معمول برای اشعه ایکس صفحات سربی و دیوارهای بتنی یا سیمان باریم (سیمان با سولفات باریم - همچنین به عنوان پودر باریت شناخته می شود) است.